Een essentiële groene schakel in de stad heet nu ineens een lelijk gat. Pardon?

Op 24 augustus zien we in het BD een foto afgedrukt van een opening tussen twee panden aan de Bisschop Zwijsenstraat, met daartussen een brede zichtlijn door een groene oase naar het koningsplein, voor veel mensen een herkenbare plek waar men veel vogels hoort fluiten en opvallend veel vlinders kan spotten aan het einde van de zomer. Deze doorgang wordt dan ook niet voor niets al decennia beschreven in beleidsstukken als essentiële schakel in een corridor van groene stapstenen van de Piushaven tot aan het stadspark Oude dijk. Toch wordt het tafereel in het bijschrift beschreven als ‘het “lelijke gat”. Pardon?

Het artikel beschrijft de wens en het bezwaar voor het kappen van 2 waardevolle bomen waarvan één zelfs monumentaal. Ruim vijftien jaar geleden is er ook al fel gevochten om de bomen te behouden die moesten wijken voor de bouw van het factorium. Van de 42 bomen die toen op de kaplijst stonden zijn vele bomen blijven staan waaronder de enige tamme kastanje in de binnenstad, een Spaanse aak, meerdere essen en de prachtige Italiaanse populieren die helaas na een storm zijn gekapt. Een van deze populieren had nog zo’n mooie stam dat deze boom werd geknot en als veteranenboom nog zijn laatste jaren hier mag doorbrengen, toepasselijk, want inmiddels wordt dit stukje groen elk jaar op 27 oktober bezocht door menselijke veteranen die noodgedwongen hier de bevrijding van onze stad moeten herdenken sinds alle herdenkingsmonumenten van hun prominente plekken hier zijn verzameld waar ze voorlopig geen stadsontwikkelingen meer in de weg zullen staan.

In het vervolg van het artikel op 12 september, zien we geen foto meer, maar lezen wel weer de zelfde korte geciteerde beschrijving namelijk ‘het “lelijke gat” dit keer niet alleen in de mond genomen door ontwikkelaars en stedenbouwkundigen maar ook de rechter die uitsprak deed in de zaak. Bovendien zou het parkje een stuk veiliger worden als we deze brede doorgang reduceren tot een steeg aldus de uitspraak.

Zo ziet u maar weer dat alle mooie ideeën en beleidsstukken ten spijt er toch nog ergens een harde kern vastgeroest zit die er nog steeds van overtuigd is dat we Tilburg alleen kunnen verfraaien met steen en beton en vooral niet met groen.